IERAPOLIS

IERAPOLIS

Around the golf the mountains rise

Beneath the golf the city sleeps

Its sanctuary in ruins lies

And in its streets the starfish creeps

And we who sit upon these quays

Know not its Gods, nor call to mind

How men wooed with ceremonies

The Gods who walked among mankind

The white-clad maidens, they sleep sound

Beneath the wave, and by their side

The sandaled youths with temples bound

With laurel, holding shields of hide

And swords of bronze. What did avail

Their youth, their beauty or their strength

When Poseidon unleashed the gale

That swept the island in its length?

And turned the plain into a bay

And made an isle the citadel,

And left, ere darkness turned to day

No souls alive the tale to tell!

Γύρω από τον κόλπο υψώνονται βουνά -

Κάτω από τον κόλπο η πόλη κοιμάται.

Το ιερό του κείτεται σε ερείπια

Και στους δρόμους του ο αστερίας σέρνεται.

Κι εμείς που καθόμαστε σ'αυτές τις αποβάθρες

Δεν ξέρουμε τους Θεούς του, ούτε τους φέρνουμε στο νου

Πώς οι άνδρες καλόπιαναν με τελετές

Θεούς που περπατούσαν αναμεσα στους ανθρώπους.

Οι λευκοφορεμένες παρθένες, κοιμούνται ήσυχα

Κάτω από το κύμα, και στο πλευρό τους

Νέοι φορώντας σανδάλια και δάφνες στα κεφάλια

Κρατώντας ασπίδες από δέρμα και χάλκινα σπαθιά.

Σε τι ωφέλησε η νιότη τους, η ομορφιά ή η δύναμη τους

Όταν ο Ποσειδώνας εξαπέλυσε ανέμους θυελλώδεις

Που σάρωσαν το νησί σε όλο του το μήκος;

Κι έκανε την πεδιάδα κόλπο,

Κι εκανε την ακρόπολη νησί,

Κι έφυγε, το προηγούμενο σκοτάδι μέρα έγινε,

Καμιά ζωντανή ψυχή να διηγηθεί το παραμύθι.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΤΖΗΜΑΝΩΛΗ